Okružni sud u Peći/Pejë u mešovitom veću kojim je presedavao sudija Ingo Risch je 9.11.2010. godine osudio nekadašnjeg pripadnika rezervnog sastava MUP Srbije, Vukmira Cvetkovića na kaznu zatvora u trajanju od sedam godina za krivično delo ratni zločin protiv civilnog stanovništa iz člana 142. KZJ, u saizvršilaštvu, u vezi sa članom 22. KZJ.
FHP Kosovo ocenjuje da je kazna adekvatno težini učinjenog krivičnog dela. Presuda je pravična i predstavlja satisfakciju za žrtve, koje su u martu 1999. ostale bez krova nad glavom. Sud je utvrdio da je optuženi Cvetković, u svojstvu pripadnika MUP-a RS, 27. ili 28.03.1999. godine učestvovao u iseljavanju albanskog civilnog stanovištva iz Kline/Klinë, među kojima je bila porodice Simonaj, i zapalio najmanje dve kuće u vlasništvu Ndue Simonaj, Zefa i Krista Qetaj.
Postupak protiv optuženog Cvetkovića počeo je u septembru 2005. godine, kada su ga policiji prijavili njegove komšije Albanaci iz Kline/Klinë. Optuženi Cvetković u to vreme radio kao policajac u Kosovskoj policijskoj službi, da bi se 2007. godine preselio u Norvešku. Tamo je po međunarodnoj poternici uhapšen 10.03.2009. i 13.07.2010. godine isporučen Kosovu.
Optužnica je podignuta 8.09.2010. godine. Glavni pretres je počeo 26.10.2010. godine i održano je četiri sudeća dana. Saslušana su četiri svedoka optužbe i obavljen je uviđaj na licu mesta, kojem su prisustvovali svedoci. Optuženi Cvetković se u toku postupka branio ćutanjem. Sud je svoju odluku zasnovao na izjavama četiri svedoka, koji su u toku istrage dali više izjava, sa izvesnim otstupanjima, a koja su se odnosila na boju uniforme i broja i imena lica sa kojima je optuženi kritičnog dana počinio delo, kao i na udaljenost sa koje je podmetnut požar. Ipak, svi svedoci su na glavnom pretresu i prilikom uviđaja potvrdili da su svog komšiju Cvetkovića videli kako pali kuće njihovih rođaka i komšija. Precizno su opisali način na koji je to optuženi radio, kao i imena drugih srpskih komšija koji su u mu u tome pomagali. Iako su svedočili pritiv njega, nisu naveli da su sa optuženim bili u lošim komšijskim odnosima. Naprotiv, nakon njegovog povratka na Kosovo, nekoliko godina nakon rata, prijateljski su se sretali sa njim, ali nisu mogli da dozvole da se on stara za javni red i mir u novoformiranoj policiji, jer je za vreme rata učestvovao u njihovom proterivanju i paljenju kuća.
FHP smatra da je zabrinjavajuće da je lice za koga se u njegovoj sredini znalo da je učestvovao u zločinima moglo da prođe selekciju za prijem u Kosovsku policijsku službu, koja je tada [2005.] bila pod jakim međunarodnim nadzorom.
