Fond za humanitarno pravo (FHP) podneo je krivičnu prijavu protiv šest identifikovanih oficira i pripadnika 125. motorizovane brigade Vojske Jugoslavije (125. mtbr VJ), komandanta 24. odreda Posebnih jedinica policije (PJP) i više neidentifikovanih pripadnika VJ i 24. odreda PJP zbog osnova sumnje da su naredili, odnosno izvršili ubistvo 78 muškaraca – kosovskih Albanaca u selu Kraljane (opština Đakovica), 4. aprila 1999. godine. Među prijavljenima su Dragan Živanović, tadašnji komandant 125. mtbr VJ, Žarko Braković, tadašnji komandant 24. odreda PJP, Đorđe Nikolić, načelnik štaba 125. mtbr VJ i Robert Šmajcelj, zamenik komandanta 5. borbene grupe 125. mtbr VJ.
Dana 2. aprila 1999. godine, pripadnici 125. mtbr VJ i 24. odreda PJP ušli su u Kraljane. Kod seoske osnovne škole zatekli su nekoliko hiljada albanskih civila, meštana i izbeglica iz više sela u opštini Klina. Okupljeni civili istakli su beli čaršav kao znak pripadnicima srpskih snaga da se predaju a zatim su, na traktorima i pešice, krenuli da izlaze iz sela. Kada je kolona izbeglica stigla do izlaza iz sela prema Đakovici/Gjakovë, NN pripadnici 5. borbene grupe 125 mtbr VJ, i 24. odreda PJP su uz batinanje, uvrede i psovke počeli da odvajaju muškarce od žena i dece. Muškarce su odvodili na livadu sa desne strane puta, dok su ženama i deci naredili da nastave put ka Albaniji. Izdvojeno je ukupno oko 500 muškaraca. Nedugo potom, pripadnici 5. borbene grupe 5 125 mtbr VJ, i 24. odreda PJP odveli su ih na livadu, pored jednog potoka. Tu su im naredili da svuku gornje delove garderobe i stave ruke iza glave. Pripadnici srpskih snaga su sa tenkovima i oklopnim vozilima okružili livadu na kojoj su bili zatočenici. U toku noći između 2. i 3. aprila 1999. godine, NN pripadnici 5. borbene grupe 5 125. mtbr VJ i 24. odreda PJP su ranili dvojicu zarobljenih muškaraca. Celu noć su muškarci proveli na kiši, bez hrane i vode.
Sutradan, 3. aprila 1999. godine, oko 9:00 časova, dva NN pripadnika VJ su naredili muškarcima da predaju novac, i rekli im da će nakon toga biti oslobođeni. Jedan od zarobljenih muškaraca je od ostalih sakupio oko 10.000 DEM predao ih vojnicima. Oko 19:00 časova, na livadu su došla dva vojna kamiona u koje su pripadnici srpskih snaga ukrcali najstarije i dva ranjena muškarca. Oni su kamionima prevezeni u Đakovicu.
Sutradan, 4. aprila 1999. godine, oko 9:30 časova na livadu je došao major (ime nepoznato) Grujić koji se zatočenicima obratio rečima: „Vi ćete ići za Albaniju, jer hoćete Ameriku a ne nas.“ Rekao im je i da će svi biti oslobođeni i da mogu da odu u Albaniju. Posle nekoliko minuta, nekoliko NN pripadnika VJ su zatočenim muškarcima naredili da sednu na zemlju, nakon čega su počeli da odvajaju mladiće od sredovečnih i starijih muškaraca. Starijim muškarcima je naređeno da uđu u kamione. Major Grujić im je rekao da će im se mladići pridružiti nakon što zatrpaju rovove koje je Oslobodilačka vojska Kosova iskopala u obližnjoj šumi. Dok su stariji muškarci odlazili sa tog mesta, iz pravca livade na kojoj su pripadnici Borbene grupe 5/125 mtbr VJ i 24. odreda PJP zadržali 78 zatočenih mladića čula se rafalna paljba.
Tela 17 muškaraca koje su 4. aprila 1999. godine zadržali pripadnici Borbene grupe 5/125 mtbr VJ i 24. odreda PJP u Kraljanu, pronađena su 2001. godine u masovnoj grobnici kod jezera Perućac, opština Bajina Bašta. Tela osam muškaraca ekshumirana su sa groblja u selu Brekovac pored Đakovice. Za telima 53 muškarca zadržana od strane Borbene grupe 5/125 mtbr VJ i 24. odreda PJP u Kraljanu još uvek se traga. Među zadržanim muškarcima, 11 njih je bilo maloletno. Dva najmlađa dečaka su imali po 15 godina.
Strogo poverljivi dokumenti VJ nesumnjivo ukazuju na prisustvo 125. mtbr i 24. odreda PJP u Kraljanu u vreme zločina 4. aprila 1999. godine. Dokumenti VJ ukazuju na to da su ubijeni civili lišeni slobode od strane pripadnika 125. mtbr i da su civili bili pod njihovom vlašću.
