Republičko javno pravobranilaštvo podnelo je zahtev za reviziju presude Okružnog suda u Beogradu kojom se potvrđuje presuda Prvog opštinskog suda da se po tužbi Radmile i Dragomira Petrovića iz Beograda protiv Republike Srbije, na ime naknade nematerijalne štete za pretrpljene duševne bolove usled smrti sina jedinca, njima isplati po milion dinara. Fond za huminatarno pravo (FHP) je u ime Radmile i Dragomira Petrovića podneo tužbu za naknadu štete 26. decembra 2002. godine.
U zahtevu za reviziju navodi se mišljenje da je iznos od po milion dinara previsoko odmeren i dosuđen protivno odredbama Zakona o obligacionim odnosima i ustaljenoj sudskoj praksi.
Dejan Petrović, sin Radmile i Dragomira, preminuo je u 29. godini života od teških telesnih povreda koje je zadobio u službenim prostorijama policije, gde je priveden u januaru 2002. godine. Po službenoj verziji događaja, ovaj mladić visine 181 cm sam je skočio, ruku vezanih lisicama iza leđa, kroz prozor sa duplim krilima, dimenzija 40 x 40 cm, sa drugog sprata OUP Vračar (MUP Beograd). Od tog pada je navodno zadobio povrede od kojih je oko mesec dana kasnije preminuo, iako obdukcioni nalaz govori o spoljašnjim i unutrašnjim povredama nanetim tupim, teškim i zamahnutim mehaničkim oružjem.
Roditelji Dejana Petrovića podneli su tužbu protiv Republike Srbije, jer je preminuli mladić zadobio smrtonosne povrede u službenim prostorijama policije, kako bi barem delimično postigli određeno zadovoljenje, s obzirom da su izgubili svoje jedino dete.
FHP stoga navode iz revizije i licitiranje visinom naknade nematerijalne štete za pogibiju sina jedinca smatra ne samo neosnovanim, nego i vrlo neumesnim.
„Smatramo da je odlukom drugostepenog suda, kojom se potvrđuje odluka Prvog opštinskog suda, pravilno primenjeno materijalno pravo i da je visina nematerijalne štete koja je dosuđena tužiocima odmerena pravilno i u skladu sa zakonom i dosadašnjom sudskom praksom“, kaže advokat FHP-a Tanja Drobnjak. „Smatramo da obrazloženje revizije tužene strane, osim generalno iznetog prigovora da je dosuđeni iznos previsok, ne sadrži ni jedan argument koji bi ukazivao zašto tužena strana smatra da je iznos previsoko odmeren i dosuđen protivno navedenim zakonskim odredbama“.
Naročito se mora imati u vidu da Dejanovi roditelji najverovatnije nikada neće saznati potpunu istinu o tome šta je prethodilo njegovom smrtonosnom povređivanju u policijskoj stanici, iako postoje brojne indicije koje upućuju na to šta se zapravo desilo, a koje pobijaju zvaničnu verziju tog događaja. To kod roditelja dodatno pojačava duševnu bol zbog smrti sina jedinca. Oni su Dejanovom smrću pretrpeli štetu koja je nenadoknadiva i koja se novcem ne može izraziti. Dosuđeni iznos predstavlja samo delimičnu satisfakciju tužiocima za svu patnju koju su smrću sina proživeli.
