Marija Večerina je rodom iz Zatona u Obrovcu, a do Oluje je živela u selu Muškovce sa suprugom i troje dece. 05.avgusta 1995. godine, na automobil u kome se nalazila sa članovima svoje porodice i komšijama, pucali su pripadnici hrvatske vojske, koji su ih zarobili. Tom prilikom su joj ranjeni kćerka Branka i sin Stevo (1974). Stevo je odveden sutradan iz podruma u kome su bili zarobljeni, zajedno sa još četiri mlađa muškarca i od tada nije viđen.
Stevino telo je pronađeno 2003. godine na Kninskom groblju.
Marija Večerina je svedočila na III Regionalnom forumu za tranzicionu pravdu, održanom u Beogradu u februaru 2008. godine.
[hana-flv-player video=”https://www.hlc-rdc.org/wp-content/uploads/2015/08/Marija_Vecerina.mp4″ width=”480″ description=”” player=”5″ autoload=”true” autoplay=”false” loop=”false” autorewind=”true” /]
Nikola Šašo je izbeglica iz Hrvatske. U vreme operacije Oluja, njegovi roditelji, Ljubica (70) i Petar (67) Šašo živeli su u selu Ljeskovcu, na Baniji. Majka je bila nepokretna. Ubijeni su 5. avgusta 1995. godine, u Dvoru na Uni, nakon što je njihovu grupu iz izbegličke kolone zarobila hrvatska vojska. Ljubica i Petar su po zarobljavanju prijavili za ostanak u Hrvatskoj.
Njihova tela su pronađena 19 godina kasnije, u masovnoj grobnici u Dvoru na Uni.
Nikola Šašo je svedočio na X Međunarodnom forumu za tranzicionu pravdu, održanom u Beogradu u novembru 2014. godine.
[hana-flv-player video=”https://www.hlc-rdc.org/wp-content/uploads/2015/08/Nikola_Saso.mp4″ width=”480″ description=”” player=”5″ autoload=”true” autoplay=”false” loop=”false” autorewind=”true” /]
Nada Bodiroga je rodom iz Slavskog Polja u Hrvatskoj. Po započinjanju operacije Oluja, njeni roditelji, Danica (71) i Teodor Samardžija (76) su ostali u svojoj rodnoj kući u Slavskom polju u opštini Vrginmost u Hrvatskoj. Prema Nadinim saznanjima, Danica i Teodor Samardžija su živi spaljeni sa svojom kućom 7. avgusta 1995. godine.
Nada još uvek traga za kostima svojih roditelja.
Nada Bodiroga je svedočila na X Međunarodnom forumu za tranzicionu pravdu, održanom u Beogradu u novembru 2014. godine.
[hana-flv-player video=”https://www.hlc-rdc.org/wp-content/uploads/2015/08/Nada_Bodiroga.mp4″ width=”480″ description=”” player=”5″ autoload=”true” autoplay=”false” loop=”false” autorewind=”true” /]
Jovan Berić je rodom iz Varivoda, a po izbijanju rata u Hrvatskoj, živeo je u Zadru. Kuća mu je spaljena 1991. godine, a on se sa porodicom sklanja u Kistanje. Njegova porodica je zbog mešovitog etničkog porekla doživela progon i u Kistanjama. On je pre Oluje napustio Kistanje, na nekoliko dana. Mesec i po dana od Oluje, 28. septembra 1995. godine, njegove roditelje, Radivoja (69) i Mariju (69) Berić, ubili su pripadnici hrvatske vojske zajedno sa još šest, uglavnom starijih meštana sela Varivode u svojim kućama.
Posmrtni ostaci Radivoja i Marije Berić pronađeni su na seoskom groblju u Varivodama, gde su ponovno sahranjeni 2002. godine.
Jovan Berić je svedočio na VIII Regionalnom forumu za tranzicionu pravdu, održanom u oktobru 2010. godine.
[hana-flv-player video=”https://www.hlc-rdc.org/wp-content/uploads/2015/08/Jovan_Beric.mp4″ width=”480″ description=”” player=”5″ autoload=”true” autoplay=”false” loop=”false” autorewind=”true” /]
*Preuzeto sa www.recom.link
