Departamenti për Krime lufte Gjykatës se Lart në Beograd dënoi më datën 23.09.2011 të akuzuarin Veljko Maric me 12 vjet burgim për krime te luftës mbi shoqërinë civile të kryera në fshatin Rastovac [Kroaci] në vitin 1991. Fondi për të Drejtën Humanitare është mendimit që gjykimi qytetarit të Kroacisë do të duhej të bëhet në Kroaci, që republika Serbia kishte duhur ta ekstradon në Kroaci dhe që Prokurorit të shtetit RK ia dorëzon dëshmitë kundër tij në përputhje me marrëveshjen për bashkëpunim në ndjekjen penale të kryerësve të krimeve të luftës në vitin 2006. FDH përkujton që Prokuroria për Krime të Luftës e Republikës së Serbisë ka ngritur të paktën 10 padi kundër kryesve të krimeve të luftës, qytetarëve të Serbisë, bazuar në dëshminë e
ofruar nga Zyra e Prokurorisë të Shtetit.
Veljko Mariç u arrestua me 18.04.2011 në Dimitrovgrad, në vendkalim kufitar mes Bullgarisë dhe Serbisë. Autoritetet kompetente të Republikës së Kroacisë paraqiten kërkesën për ekstradimin e Marić. Departamenti për Krimet e Luftës së Gjykatës së Lartë në Beograd refuzoi kërkesën dhe Gjykata e Apelit në Beograd me datën 26.01.2011 e konfirmoi këtë vendim.
Veljko Marić, një ish-anëtar i Batalionit të pavarur 77 Grubišno Polje ishte privuar nga liria pa ju paraqitur flet arresti dhe kërkesa e Gjykatës për Krime të luftës në lidhje me zbatimin e hetimeve. Gjykimet të planifikuara shpesh herë janë shty për shkak se Gjykata për krime të luftës nuk ia ka dorëzuar mbrojtjes me kohë dëshmitë e dëshmitarëve të shqyrtuar në hetim. Edhe pse avokati mbrojtës, Đorđe Dozet, kërkoi duke bazuar plotësisht që nga procesverbali, minutat, të mënjanohen shqyrtimet e disa dëshmitarëve para Gjykatës Qarkut në Bjelovar, duke qenë se këta dëshmitarë janë marr në pyetje në rastin kundër kryesit të panjohur dhe për këtë arsye nuk mund të përdoren si prova kundër Marić, kolegji gjyqësor e refuzoi propozimin e tij.
Gjykimi filloi me 07.10.2010. Janë mbajtur gjashtë ditët të gjykimit gjatë të cilave u morën në pyetje dhjetë dëshmitarë. I akuzuari Marićmohoi përfshirjen në aksion spastrimi i fshatit Rastovac. Këshilli ia besoi dëshmive të Josip Kiselog dhe Darka Černija të cilët ditën kritike janë nisur në aksion Otkos nga punkti i fshatit të Ivanitë së bashku me akuzuarin Marić. Černi ishte me Marić në hyrje të Rastovacit kur i akuzuari hyri në shtëpinë e Slijepčević dhe pastaj Černi dëgjoi të shtëna. Para gjykatës dëshmoi dhe Željko Slijepčević i biri i Petritë të vrarë i cili tha se nëna Ana i ka treguar që me datën 31.10.1991 rreth orës 09:00 i akuzuari Veljko Marić hyri në shtëpinë e tyre duke bërtitur: A ka çetnik?! Kur ata u përgjigjen se nuk ka, ai e kishte kapur babin e tij për gjoks dhe e shtyu mbi shtratin që ishte në kuzhinë përballë të tryezës dhe e vrau.
Ana, nëna e tij që nga kjo ngjarje kritike është e sëmur nga zemra dhe me aftësisë të kufizuara dhe nuk ishte në gjendje për të dëshmuar në gjykatë por gjykata pranoi deklaratën e saj me shkrim.
FDH angazhohet që shtetet në rajon të procedon qytetarët të tyre ndërsa përgjegjësitë të qytetarëve të huaj ti dorëzojnë organeve kompetente të vendeve të tyre. Respekti ndaj këtij parimi kontribuon në procesionin efikas të krimeve të luftës dhe në uljen e tensioneve midis vendeve në rajon i cili viteve të fundit është në rritje, kryesisht për shkak të sjelljes joprofesionale të autoriteteve kompetente të Republikës së Serbisë [gjykimi i Iliji Jurišić, rasti Ganić, Purda, aktakuzat kundër qytetarëve të huaj].
